สึก
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | สึก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sʉ̀k |
ราชบัณฑิตยสภา | suek | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɯk̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ศึก |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า *សិក៑ (*สิกฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សឹក (สึก)
คำกริยา แก้ไข
สึก (คำอาการนาม การสึก)
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า *សិក៑ (*สิกฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សឹក (สึก), ภาษาอีสาน เสิก, ภาษาไทลื้อ ᦉᦹᧅ (สืก)
คำกริยา แก้ไข
สึก (คำอาการนาม การสึก)
รากศัพท์ 3 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
สึก
- ใช้เฉพาะใน รู้สึก: การรู้ตัว, การระลึกได้, การจำได้, มักใช้ควบกับคำ รู้ เป็น รู้สึก และแผลงว่า สำนึก ก็มี
รากศัพท์ 4 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
สึก
- รูปที่เลิกใช้ของ ศึก