ภาษาไทยแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

จากภาษาเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ស្វាង (สฺวาง) หรือภาษาเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ស្វាង (สฺวาง), សិវាង (สิวาง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ស្វាង (สฺวาง), ภาษาลาว ສະຫວ່າງ (สะหว่าง)

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์สะ-หฺว่าง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-wàang
ราชบัณฑิตยสภาsa-wang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.waːŋ˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์แก้ไข

สว่าง (คำอาการนาม ความสว่าง)

  1. ระยะเวลาฟ้าสาง, ระยะเวลาเมื่อรุ่งอรุณ
    สว่างแล้ว
  2. กระจ่าง, มีแสงมาก
    แสงไฟสว่าง
    แสงจันทร์สว่าง
  3. แจ้ง, รู้แจ้ง
    ปัญญาสว่าง
  4. หายจากความหลงผิด
    หูตาสว่าง
  5. โล่ง, ปลอดโปร่ง
    สว่างอก
    สว่างใจ
  6. หายง่วง ในคำว่า ตาสว่าง

คำประสมแก้ไข