ซ้อน

ภาษาไทยแก้ไข

การแบ่งพยางค์		ซ้อน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sɔ́ɔn
	ราชบัณฑิตยสภา	son
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sɔːn˦˥/^{(สัมผัส)}

ซ้อน (คำอาการนาม การซ้อน)

ซ้อน (คำอาการนาม ความซ้อน)

มี หรือ ทำ อย่าง เดียวกันกับ ที่มีหรือทำอยู่แล้ว
เขามีประชุมซ้อน
ลักษณะที่จอด รถหรือเรือเรียงขนานกับอีก คัน หนึ่งหรือลำหนึ่งที่จอดอยู่แล้ว เรียกว่า จอดรถหรือเรือซ้อนกัน
ลักษณะที่จอดรถขวางรถที่จอดเป็น ระเบียบอยู่แล้วเป็นการ กีดขวาง ทาง จราจร เรียกว่า จอดรถซ้อนคัน