ดูเพิ่ม: ขว้าง

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากจีนยุคกลาง (MC hwaeng); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂວາງ (ขวาง), ไทใหญ่ ၶႂၢင် (ขฺวาง), อาหม 𑜁𑜞𑜂𑜫 (ขฺรง์), จ้วง gang/hang, จ้วงแบบจั่วเจียง kvang/kvangj

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ขวาง (คำอาการนาม การขวาง)

  1. กีดกั้น, สกัด
    น้ำท่วมขวางทางสัญจรของยานพาหนะ
  2. รำคาญหรือไม่ถูกใจ

การใช้

แก้ไข

อาจใช้คู่กับคำว่า กว้าง รวมเป็น กว้างขวาง (กว้าง)

คำพ้องความ

แก้ไข