ดูเพิ่ม: ขวาง

ภาษาไทย

แก้ไข
 
ขว้าง

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨡ᩠ᩅ᩶ᩣ᩠ᨦ (ขว้าง), ลาว ຂວ້າງ (ขว้าง), ไทลื้อ ᦩᦱᧂᧈ (ฅฺว่าง), จ้วง gveng หรือ gvengh หรือ gvengq, จ้วงแบบจั่วเจียง kvangj หรือ gvengj

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์คฺว่าง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkwâang
ราชบัณฑิตยสภาkhwang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰwaːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ขว้าง (คำอาการนาม การขว้าง)

  1. เอี้ยวตัวเบี่ยงแขนไปทางหลังแล้วซัดสิ่งที่อยู่ในมือออกไปโดยแรง

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

ดูเพิ่ม

แก้ไข