เขวี้ยง
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
แผลงมาจาก ขว้าง; ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง gvengj (แกว้ง)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เคฺวี่ยง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kwîiang |
ราชบัณฑิตยสภา | khwiang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰwia̯ŋ˥˩/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
เขวี้ยง (คำอาการนาม การเขวี้ยง)