ภาษาไทยแก้ไข

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์ซัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsát
ราชบัณฑิตยสภาsat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sat̚˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1แก้ไข

คำนามแก้ไข

ซัด

  1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Trigonella foenumgraecum L. ในวงศ์ Leguminosae เมล็ดใช้ทำยาได้ และใช้ต้มชุบผ้าให้มีกลิ่นหอม เรียกว่า ลูกซัด

รากศัพท์ 2แก้ไข

คำกริยาแก้ไข

ซัด (คำอาการนาม การซัด)

  1. สาดโดยแรง
    ซัดทราย
  2. สาดไปทั่ว ๆ
    ซัดปูนก่อนจะแต่งผิวให้เป็นมัน
  3. เหวี่ยงไปโดยแรง
    ซัดหอก
    ซัดเชือกบาศ
  4. ปล่อยลง, ทิ้งลง
    ซัดลูกบาศก์
  5. อาการที่คลื่นเหวี่ยงตัวเข้ากระทบโดยแรง
    คลื่นซัดฝั่ง
    คลื่นซัดเรือจนเรือโคลง
  6. โยนความผิดไปให้คนอื่น
    นายดำซัดนายขาวว่าเป็นคนทำผิด
  7. รำทิ้งแขนออกไปข้างหน้าหรือด้านข้าง
    ซัดแขน
  8. (โบราณ) วิถีดวงอาทิตย์จากเหนือไปใต้
    พระอาทิตย์ซัดไปซัดมา
    (ศริพจน์)
  9. (ภาษาปาก) คำค่อนว่าหมายความว่า แต่งตัวเกินพอดี
    ไปงานแค่นี้ไม่ต้องซัดชุดหรูก็ได้

รากศัพท์ 3แก้ไข

คำกริยาแก้ไข

ซัด (คำอาการนาม การซัด)

  1. (ภาษาปาก) กิน
    ซัดก๋วยเตี๋ยวไป 3 ชาม
  2. (ภาษาปาก) ทำร้าย โดยการชก ตบ ตี เป็นต้น
    พูดไม่ดีระวังจะถูกซัดปาก

รากศัพท์ 4แก้ไข

คำกริยาแก้ไข

ซัด (คำอาการนาม การซัด)

  1. (โบราณ) ละ, ทิ้ง, หลบหนี
    แม้นซัดพลัดหนีไปตายแห่งอื่นเปนพับทังสองข้าง ต่างคนต่างจะเอาเงินอันยังเหลืออยู่แก่กันนั้นมิได้เลย
    (สามดวง)

ภาษาเลอเวือะตะวันออกแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

เทียบภาษาไทย สาด, ภาษาคำเมือง ᩈᩣ᩠ᨯ (สาด)

การออกเสียงแก้ไข

คำนามแก้ไข

ซัด

  1. เสื่อ, สาด