ปล่อย

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ปฺล็่อย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bplɔ̀i
	ราชบัณฑิตยสภา	ploi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/plɔj˨˩/^{(สัมผัส)}

ปล่อย (คำอาการนาม การปล่อย)

ทำ ให้ออก จาก สิ่ง ที่ติด อยู่ ผูกอยู่ หรือ ข้องอยู่ เป็นต้น
ปล่อยนักโทษ

ปล่อยนก
ยอมให้
ปล่อยให้เข้ามา
ละเลย
ปล่อยให้บ้านรกรุงรัง

ปล่อยให้น้ำล้น
(ภาษาปาก, สแลง) ขาย
ที่ที่ซื้อไว้ปล่อยไปแล้วราคา 5 ล้านบาท