รำ

ดูเพิ่ม: รา, ร่า, และ ร่ำ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ram
	ราชบัณฑิตยสภา	ram
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ram˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		รัมย์

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ramᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩴᩣ (รํา), ภาษาลาว ຮຳ (ฮำ), ภาษาไทดำ ꪭꪾ (ฮำ), ภาษาไทลื้อ ᦣᧄ (ฮัม), ภาษาไทใหญ่ ႁမ်း (หั๊ม), ภาษาจ้วง raemz

คำนาม

รำ

1. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร

รากศัพท์ 2

จากภาษาเขมร រាំ (ราํ)

คำกริยา

รำ (คำอาการนาม การรำ)

1. แสดงท่าเคลื่อนไหวโดยมีลีลาและแบบท่าเข้ากับจังหวะเพลงร้องหรือเพลงดนตรี, ถ้าถืออาวุธประกอบก็เรียกชื่อตามอาวุธที่ถือ, ถ้าถือสิ่งของใดประกอบก็เรียกชื่อตามสิ่งของนั้น

   รำฉุยฉายพราหมณ์

   รำกฤดาภินิหาร

   รำสีนวล

   รำดาบ

   รำทวน

   รำกริช

   รำพัด

   รำดอกไม้เงินดอกไม้ทอง

2. อาการที่แสดงท่าคล้ายคลึงเช่นนั้น, ฟ้อน