ภาษาไทยแก้ไข

รูปแบบอื่นแก้ไข

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์หฺลัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlàk
ราชบัณฑิตยสภาlak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lak̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1แก้ไข

จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰlakᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩖᩢᨠ (หลัก), ภาษาลาว ຫຼັກ (หลัก), ภาษาไทลื้อ ᦜᧅ (หฺลัก), ภาษาไทใหญ่ လၵ်း (ลั๊ก), ภาษาอาหม 𑜎𑜀𑜫 (ลก์), ภาษาแสก ลั๊ก, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง laek, ภาษาจ้วง laek

คำนามแก้ไข

หลัก

  1. เสาที่ปักไว้, ที่ผูก, ที่มั่น
    เอาเรือไปผูกไว้กับหลัก
  2. เครื่องหมาย
    หลักเขต
  3. เครื่องยึดเหนี่ยว
    มีธรรมะเป็นหลักในการดำรงชีวิต
  4. เครื่องจับยึด
    หลักแจว
  5. สาระที่มั่นคง
    พูดจาไม่มีหลัก
    หลักกฎหมาย
    หลักเศรษฐศาสตร์

คำแปลภาษาอื่นแก้ไข

คำประสมแก้ไข

รากศัพท์ 2แก้ไข

คำนามแก้ไข

หลัก

  1. ตำแหน่งของตัวเลขซึ่งแสดงจำนวน คือ ถ้าเป็นเลขตัวเดียว เรียกว่า จำนวนหน่วย เลข 2 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนสิบ เลข 3 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนร้อย เลข 4 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนพัน เลข 5 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนหมื่น เลข 6 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนแสน เลข 7 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนล้าน
    987 เป็นจำนวนร้อย, 9 เป็นเลขหลักร้อย หมายถึง 900, ส่วน 8 เป็นเลขหลักสิบ หมายถึง 80, และ 7 เป็นเลขหลักหน่วย หมายถึง 7

รากศัพท์ 3แก้ไข

จากภาษาสันสกฤต लक्ष (ลกฺษ), จากภาษาบาลี ลกฺข; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร លក្ខ (ลกฺข)

คำคุณศัพท์แก้ไข

หลัก

  1. (โบราณ) จำนวนแสน

ภาษาปักษ์ใต้แก้ไข

คำกริยาแก้ไข

หลัก (คำอาการนาม ก่านหลัก)

  1. ลัก, ขโมย

อ้างอิงแก้ไข

  • หลัก” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 8

ภาษาอีสานแก้ไข

คำคุณศัพท์แก้ไข

หลัก (อาการนาม ความหลัก)

  1. ฉลาด