ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ผู้ +‎ หลัก +‎ ผู้ +‎ ใหญ่

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์พู่-หฺลัก-พู่-ไหฺย่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpûu-làk-pûu-yài
ราชบัณฑิตยสภาphu-lak-phu-yai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰuː˥˩.lak̚˨˩.pʰuː˥˩.jaj˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ผู้หลักผู้ใหญ่

  1. ผู้ใหญ่, ผู้มีอายุมาก
    โตจนเป็นผู้หลักผู้ใหญ่แล้วยังทำตัวเหลวไหล
  2. ผู้ที่เป็นหัวหน้าในการงาน, บุคคลชั้นผู้บังคับบัญชา
    งานนี้มีผู้หลักผู้ใหญ่มากันมาก
  3. บุคคลที่วางตัวหรือมีความคิดและความประพฤติเหมาะสมกับสถานภาพ
    แต่งงานแล้วดูเป็นผู้หลักผู้ใหญ่มากขึ้น