เสา
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เสา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎo |
| ราชบัณฑิตยสภา | sao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saw˩˩˦/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | เศาร์ เสาร์ | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *sawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເສົາ (เส็า), ภาษาไทลื้อ ᦉᧁ (เสา), ภาษาไทใหญ่ သဝ် (สว), ภาษาไทใต้คง ᥔᥝᥴ (เส๋า), ภาษาอาหม 𑜏𑜧 (สว์), ภาษาจ้วง saeu, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง sieu
คำนามแก้ไข
เสา (คำลักษณนาม ต้น)
- ท่อนไม้สำหรับใช้เป็นหลักหรือเป็นเครื่องรองรับสิ่งอื่นมีเรือนเป็นต้น
- เสาเรือน
- เสาโทรเลข
- เรียกสิ่งอื่น ๆ ที่ใช้ในลักษณะเช่นนั้น
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำนามแก้ไข
เสา