ดูเพิ่ม: เส้า

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เสา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎo
ราชบัณฑิตยสภาsao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saw˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงเศาร์
เสาร์

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *sawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ເສົາ (เส็า), ไทลื้อ ᦉᧁ (เสา), ไทใหญ่ သဝ် (สว), ไทใต้คง ᥔᥝᥴ (เส๋า), อาหม 𑜏𑜧 (สว์), จ้วง saeu, จ้วงแบบจั่วเจียง sieu

คำนาม

แก้ไข

เสา (คำลักษณนาม ต้น)

  1. ท่อนไม้สำหรับใช้เป็นหลักหรือเป็นเครื่องรองรับสิ่งอื่นมีเรือนเป็นต้น
    เสาเรือน
    เสาโทรเลข
  2. เรียกสิ่งอื่น ๆ ที่ใช้ในลักษณะเช่นนั้น

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

เสา

  1. ชื่อมันชนิด Dioscorea alata L. ในวงศ์ Dioscoreaceae เถามีครีบ หัวมีขนาดและรูปร่างต่าง ๆ กัน ผิวเรียบ, มันจาวมะพร้าว ก็เรียก