ผิว
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์ 1
แก้ไขยืมมาจากจีนยุคกลาง 膚 (MC pju); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨹᩥ᩠ᩅ (ผิว), ลาว ຜິວ (ผิว), ไทลื้อ ᦕᦲᧁ (ผีว), ไทใหญ่ ၽိဝ် (ผิว), ไทใต้คง ᥚᥤᥝᥴ (ผี๋ว), พ่าเก ၸိဝ် (ผิว์)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ผิว | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pǐu |
| ราชบัณฑิตยสภา | phio | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰiw˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขผิว
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขรากศัพท์ 2
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ผิ-วะ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pì-wá |
| ราชบัณฑิตยสภา | phi-wa | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰi˨˩.waʔ˦˥/(สัมผัส) | |