กาจับหลัก
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | กา-จับ-หฺลัก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gaa-jàp-làk |
| ราชบัณฑิตยสภา | ka-chap-lak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaː˧.t͡ɕap̚˨˩.lak̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขกาจับหลัก
- ไม้แป้นวงกลม มีหลักปักอยู่ที่ริมแป้น ที่ปลายหลักมีวัตถุรูปกระจับสำหรับรับคางศพที่บรรจุโกศ
- เครื่องดักทำร้ายของคนโบราณ มีของแหลมอยู่ข้างล่าง เมื่อคนนั่งกระทบไกเข้าก็ลัดขึ้นเสียบทวาร
- ท่าถือขอช้างอย่างหนึ่ง[1]
- ชื่อไม้ต้นชนิด Vitex peduncularis ในวงศ์กะเพรา (Lamiaceae), กาสามปีก
- ชื่อไม้พุ่มชนิด Brucea javanica ในวงศ์ปลาไหลเผือก (Simaroubaceae), ราชดัด
คำพ้องความ
แก้ไขอ้างอิง
แก้ไข- ↑ ตำราขี่ช้าง, ครั้งแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๕