ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

กา +‎ จับ +‎ หลัก

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์กา-จับ-หฺลัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgaa-jàp-làk
ราชบัณฑิตยสภาka-chap-lak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kaː˧.t͡ɕap̚˨˩.lak̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

กาจับหลัก

  1. ไม้แป้นวงกลม มีหลักปักอยู่ที่ริมแป้น ที่ปลายหลักมีวัตถุรูปกระจับสำหรับรับคางศพที่บรรจุโกศ
  2. เครื่องดักทำร้ายของคนโบราณ มีของแหลมอยู่ข้างล่าง เมื่อคนนั่งกระทบไกเข้าก็ลัดขึ้นเสียบทวาร
  3. ท่าถือขอช้างอย่างหนึ่ง[1]
  4. ชื่อไม้ต้นชนิด Vitex peduncularis ในวงศ์กะเพรา (Lamiaceae), กาสามปีก
  5. ชื่อไม้พุ่มชนิด Brucea javanica ในวงศ์ปลาไหลเผือก (Simaroubaceae), ราชดัด

คำพ้องความ แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข

  1. ตำราขี่ช้าง, ครั้งแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๕