ลัก
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.lakᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩃᩢ᩠ᨠ (ลัก), ภาษาปักษ์ใต้ หลัก, ภาษาลาว ລັກ (ลัก), ภาษาไทลื้อ ᦟᧅ (ลัก), ภาษาไทขาว ꪩꪰꪀ, ภาษาไทใหญ่ လၵ်ႉ (ลั๎ก), ภาษาอาหม 𑜎𑜀𑜫 (ลก์), ภาษาแสก ลั̄ก, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง laeg, ภาษาจ้วง laeg
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ลัก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lák |
| ราชบัณฑิตยสภา | lak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lak̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำกริยา
แก้ไขลัก (คำอาการนาม การลัก)
- เอาสิ่งของที่เขาไม่ให้ไปด้วยอาการซ่อนเร้น, ขโมย
- ลักทรัพย์
- แอบทำ, ลอบทำ
- ลักกินขนมในห้องเรียน
- ลักสูบบุหรี่ในห้องน้ำ
คำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขลัก
ภาษาคำเมือง
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขลัก (คำอาการนาม ก๋ารลัก หรือ ก๋านลัก)
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩢ᩠ᨠ (ลัก)