ดูเพิ่ม: เวน

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເວັ້ນ (เวั้น), ภาษาคำเมือง ᩅᩮ᩠᩶ᨶ (เว้น), ภาษาเขิน ᩅᩮ᩠᩶ᨶ (เว้น), ภาษาไทลื้อ ᦞᦲᧃᧉ (วี้น), ภาษาไทดำ ꪹꪫꪸ꫁ꪙ (เวย้̂น), ภาษาไทใหญ่ ဝဵၼ်ႉ (เว๎น)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เว็้น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwén
ราชบัณฑิตยสภาwen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/wen˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

เว้น (คำอาการนาม การเว้น)

  1. (สกรรม) แยกเอาออก (ไม่ให้พัวพันกันอยู่กับสิ่งซึ่งพึงกระทำหรือไม่พึงกระทำ)
    ทำเลขทุกข้อเว้นข้อ 4
    เปิดทุกวันเว้นวันนักขัตฤกษ์
    วันโกนไม่ละวันพระไม่เว้น

การใช้

แก้ไข

เป็นคำใช้ได้ทั่ว ๆ ไป ถ้าต้องการให้ทราบชัดว่าเว้นด้วยลักษณะไหน ก็เอาคำอื่นซึ่งมีความหมายคล้ายคลึงกันมาประกอบเข้า เช่น งดเว้น ยกเว้น ละเว้น

ลูกคำ

แก้ไข