เวน

ดูเพิ่ม: เว้น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เวน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ween
	ราชบัณฑิตยสภา	wen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/weːn˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		เวร

รากศัพท์ 1

เทียบอีสาน เวน (“มอบ, มอบให้, ถวาย”)

คำกริยา

เวน (คำอาการนาม การเวน)

1. มอบหรือย้ายโอนในอาการที่สละกรรมสิทธิ์ซึ่งมีอยู่ในขณะนั้น

   เวนหน้าที่ให้ผู้รับผิดชอบคนต่อไป

   เวนราชสมบัติ

รากศัพท์ 2

รูปแบบอื่น

• เวร

คำนาม

เวน

1. (โบราณ) วัน
   • 2398, “แผ่นดินสมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 2 (พระนเรศวรมหาราช)”, in พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา, volume 1, พระนคร: โบราณคดีสโมสร, published 2455, page 209:

     ประทับร้อนแรมห้าเวนก็ถึงเมืองกาญจนบุรี เสด็จยังพลับพลาที่ประทับ สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวเสด็จแรมพักช้างม้ารี้พลจัดกองทัพสามเวน