เป่า
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | เป่า | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpào |
| ราชบัณฑิตยสภา | pao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /paw˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
แก้ไขเป่า (คำอาการนาม การเป่า)
- พ่นลมออกมาทางปาก
- อาการที่ลมพุ่งเข้ามาหรือออกไปเช่นนั้น
- ตรงหน้าต่างลมเป่าดี
- ทำให้เครื่องดนตรีหรือสิ่งอื่นเกิดเสียงโดยใช้ลมปาก
- เป่าขลุ่ย
- ทำให้สิ่งที่อยู่ในลำกล้องเช่นกล้องเป่าเป็นต้น ออกจากลำกล้องโดยวิธีเป่า
- เป่ายานัตถุ์
- เป่าลูกดอก
- (ภาษาปาก, สแลง) ฆ่าคนด้วยการยิง
- ไปขัดผลประโยชน์เจ้าพ่อเข้า ระวังจะถูกเป่าดับ
อ้างอิง
แก้ไข- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 3 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2554. หน้า 75.