หยก
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 玉 (MC ngjowk); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຢົກ (อย็ก), ภาษาเขมร យក់ (ยก̍), ภาษาชวา giok, ภาษาอินโดนีเซีย giok
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | หฺยก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yòk |
ราชบัณฑิตยสภา | yok | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jok̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
หยก
รากศัพท์ 2 แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | หฺยก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yòk |
ราชบัณฑิตยสภา | yok | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jok̚˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
หยก
รากศัพท์ 3 แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เหียก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hìiak |
ราชบัณฑิตยสภา | hiak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hia̯k̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
หยก
- รูปที่เลิกใช้ของ เหียก