ถืก

ดูเพิ่ม: ถก, ถัก, ถึก, และ ถูก

ภาษาอีสาน

รากศัพท์ 1

เทียบจีนยุคกลาง 觸 (MC tsyhowk, “สัมผัส, โดน”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ถูก, คำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ลาว ຖືກ (ถืก), ไทลื้อ ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก), เขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), ไทใหญ่ ထုၵ်ႇ (ถุ่ก), ไทใต้คง ᥗᥧᥐᥴ (ถู๋ก), อาหม 𑜌𑜤𑜀𑜫 (ถุก์)

คำกริยา

ถืก (คำอาการนาม การถืก)

1. ถูก (แตะต้อง, สัมผัส)

คำคุณศัพท์

ถืก (คำอาการนาม ความถืก)

1. ถูก (ไม่ผิด)

คำกริยาวิเศษณ์

ถืก

1. คำกำหนดว่าประธานเป็นผู้ถูกกระทำ

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับไทย ถูก, คำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ลาว ຖືກ (ถืก), ไทลื้อ ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก), เขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), จ้วงแบบหนง tuk

คำคุณศัพท์

ถืก (คำอาการนาม ความถืก)

1. ถูก (ไม่แพง)