สั่ง

ดูเพิ่ม: สง, สัง, สิง, สิ่ง, สึง, สึ่ง, สูง, ส่ง, และ ส้ง

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		สั่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sàng
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	sang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/saŋ˨˩/^{(สัมผัส)}

สั่ง (คำอาการนาม การสั่ง)

บอก ไว้เพื่อ ให้ทำ หรือให้ปฏิบัติ เป็นต้น
ครูสั่งให้นักเรียนทำการบ้าน

แม่สั่งให้ถูบ้าน
บอกไว้อาลัย ใน การ ที่จะ จาก ไป
ฝนสั่งฟ้า

ทศกัณฐ์สั่งเมือง

อิเหนาสั่งถ้ำ

สิ้นเสียงก็สิ้นสั่ง

ตายไม่ทันสั่ง

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *saŋᴮ (“ทำให้ลมดันน้ำมูก”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩢ᩠᩵ᨦ (สั‍่ง), เขิน ᩈᩢ᩠᩵ᨦ (สั‍่ง), ลาว ສັ່ງ (สั่ง), ไทใหญ่ သင်ႇ (สั่ง), ไทใต้คง ᥔᥒᥱ (สั่ง), จ้วง saengq (ในคำว่า saengq mug); เทียบกวางตุ้ง 擤 (sang³)

สั่ง (คำอาการนาม การสั่ง)

สั่ง (คำอาการนาม ก๋ารสั่ง หรือ ก๋านสั่ง)