ซัง

ดูเพิ่ม: ซิง, ซิ่ง, ซึ่ง, ซุง, และ ซ๋ง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซัง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sang
	ราชบัณฑิตยสภา	sang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/saŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม

ซัง

1. ตอข้าวที่เกี่ยวรวงแล้ว
2. สิ่งที่เป็นเส้น ๆ หุ้มยวงขนุน
3. ฝักข้าวโพดที่เอาเมล็ดออกหมดแล้ว
4. ตาที่อยู่ตามมุมของกระดานดวด เป็นที่ที่ปลอดภัย ซึ่งหมากไม่ถูกฝ่ายตรงข้ามกินและสามารถกินหมากของฝ่ายตรงข้ามได้

ภาษาเขมรเหนือ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /saŋ/

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาไทย สั่ง

คำกริยา

ซัง

1. สั่ง

รากศัพท์ 2

เทียบภาษาเขมร សាំង (สำง)

คำคุณศัพท์

ซัง

1. เชื่อง

ดูเพิ่ม

• เซิ็ม

รากศัพท์ 3

คำนาม

ซัง

1. งูเหลือม

รากศัพท์ 4

เทียบภาษาเขมร ស័ង្ខ (สังฺข)

คำนาม

ซัง

1. หอยสังข์

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *caːŋ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /saŋ/

คำนาม

ซัง

1. ช้าง

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *caːŋ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /saŋ/

คำนาม

ซัง

1. ช้าง

ภาษาอีสาน

คำกริยา

ซัง (คำอาการนาม การซัง)

1. ชัง, เกลียด