มุม
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขคำนาม
แก้ไขมุม
- จุดที่เส้น 2 เส้นมาบรรจบกัน
- เดินชนมุมโต๊ะ
- เนื้อที่ตรงด้านยาวกับด้านสกัดมาบรรจบกัน
- วางตู้ไว้ที่มุมห้อง
- (เรขาคณิต) ที่ว่างซึ่งเกิดจากเส้นตรง 2 เส้น แยกออกจากกัน โดยปลายข้างหนึ่งของแต่ละเส้นอยู่ร่วมจุดเดียวกัน
- มุมฉาก
- มุมแหลม
- โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- ถูกต้อนเข้ามุม
- จนมุม