หมาก

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺมาก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	màak
	ราชบัณฑิตยสภา	mak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/maːk̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

หมาก

1. ชื่อเรียกปาล์มหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Palmae โดยเฉพาะชนิด Areca catechuL. ผลมีรสฝาด ใช้เคี้ยวกินกับปูน พลู ซึ่งรวมเรียกว่า กินหมาก และใช้ฟอกหนัง, ผลที่ยังไม่แก่เรียก หมากดิบ, ผลที่แก่จัดเรียก หมากสง, เนื้อหมากที่ฝานบาง ๆ ตากแห้ง ลักษณะคล้ายอีแปะ เรียก หมากอีแปะ, ผลแก่จัดที่เก็บไว้ทั้งเปลือกเพื่อไว้กินนาน ๆ เรียก หมากยับ

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰmaːkᴰ (“ผลไม้”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໝາກ (หมาก), ภาษาไทลื้อ ᦖᦱᧅ (หฺมาก), ภาษาไทใหญ่ မၢၵ်ႇ (ม่าก), ภาษาไทดำ ꪢꪱꪀ (หฺมาก), ภาษาปักษ์ใต้ ม๊าก, ภาษาจ้วง mak; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *maːkᴰ²

คำนาม

หมาก

1. ผลไม้

   หมากขาม

รากศัพท์ 3

คำนาม

หมาก

1. เรียกสิ่งของที่เป็นหน่วยเป็นลูก

   หมากเก็บ

   หมากรุก

ลักษณนาม

หมาก

1. (โบราณ) ลักษณนามเรียกของที่เป็นเม็ดเป็นลูก

   แสงสิบหมาก