ปูน
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ปูน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpuun |
| ราชบัณฑิตยสภา | pun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /puːn˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
เทียบภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *kapur หรือภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *knpur
คำนาม แก้ไข
ปูน
- หินปูนหรือเปลือกหอยเมื่อถูกเผาจนสลายตัว
- ปูนกินกับหมากหรือปูนแดง
- ป้ายปูน
- ปูนกัดปาก
- ปูนขาว
- ฉาบน้ำปูน
- ปูนซีเมนต์
- เทปูน
- โบกปูน
คำประสม แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ปูนซีเมนต์ — ให้ดูที่ ซีเมนต์
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ปุน หรือ ปูน, ภาษาลาว ປູນ (ปูน), ภาษาคำเมือง ᨸᩩᩁ (ปุร)
คำนาม แก้ไข
ปูน
รากศัพท์ 3 แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ปุน หรือ ปูน, ภาษาลาว ປຸນ (ปุน), ภาษาคำเมือง ᨸᩩᩁ (ปุร) หรือ ᨸᩪᩁ (ปูร), ภาษาเขิน ᨸᩩᩁ (ปุร)
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
ปูน
รากศัพท์ 4 แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
ปูน (คำอาการนาม การปูน)
รากศัพท์ 5 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ปูน