ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *piːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ປີນ (ปีน), จ้วง bin, จ้วงแบบจั่วเจียง bin

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ปีน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpiin
ราชบัณฑิตยสภาpin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/piːn˧/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ปีน (คำอาการนาม การปีน)

  1. ไต่โดยใช้มือและเท้าเกาะยึดขึ้นไป
    ปีนต้นไม้
    ปีนเขา
  2. ใช้ในอาการที่ไต่ลงก็มี
    ปีนลงทางหน้าต่าง
  3. โดยปริยายหมายความว่า ออกนอกที่นอกทาง
    ปีนทาง

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข