ปาณี

ดูเพิ่ม: ปาณ และ ปาณิ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปา-นี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpaa-nii
	ราชบัณฑิตยสภา	pa-ni
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/paː˧.niː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต पाणि (ปาณิ) หรือภาษาบาลี ปาณิ

รูปแบบอื่น

• ปาณิ

คำนาม

ปาณี

1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) มือ, ฝ่ามือ

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาบาลี ปาณี; เทียบภาษาสันสกฤต प्राणिन् (ปฺราณินฺ)

คำนาม

ปาณี

1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) สัตว์
2. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) คน

คำคุณศัพท์

ปาณี

1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) มีลมหายใจอยู่, ยังเป็นอยู่