เสมอ
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | สะ-เหฺมอ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-mə̌ə |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-moe | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.mɤː˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขยืมมาจากเขมรกลาง ស្មេ (สฺเม), ស្មើ (สฺเมิ), ស្មើហ (สฺเมิห, “เหมือน; เท่า”), จากเขมรเก่า ស្មេ (สฺเม), จากมอญ-เขมรดั้งเดิม *sməʔ, *sməh, แรกสุดจากสันสกฤต सम (สม) หรือบาลี สม; ร่วมเชื้อสายกับลาว ສະເໝີ (สะเหมี), ไทลื้อ ᦉᦵᦖᦲ (สเหฺมี), เขมร ស្មើ (สฺเมิ); ร่วมรากกับ สม (รากศัพท์ 1)
คำคุณศัพท์
แก้ไขเสมอ (คำอาการนาม ความเสมอ)
- เท่ากัน, พอ ๆ กัน, เหมือนกัน
- กรรมการตัดสินให้เสมอกัน ไม่มีใครแพ้ใครชนะ
- เพียง, แค่
- ราคาของ 40,000 บาท เห็นจะซื้อไม่ไหว เสมอสัก 30,000 บาท ก็พอจะสู้ได้
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขเสมอ (คำอาการนาม การเสมอ)
รากศัพท์ 3
แก้ไขคำนาม
แก้ไขเสมอ
- ชื่อเพลงหน้าพาทย์เกี่ยวกับอาการเยื้องกราย และการเดินของตัวละครในนาฏกรรมไทย เรียกว่า เพลงเสมอ
- เสมอบาทสกุณี (เสมอตีนนก)
- เสมอนาง
- เสมอมาร
รากศัพท์ 4
แก้ไขคำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขเสมอ