ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์สะ-เหฺมอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-mə̌ə
ราชบัณฑิตยสภาsa-moe
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.mɤː˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาเขมรกลาง ស្មេ (สฺเม), ស្មើ (สฺเมิ), ស្មើហ (สฺเมิห, เหมือน; เท่า), จากภาษาเขมรเก่า ស្មេ (สฺเม), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *sməʔ, *sməh, แรกสุดจากภาษาสันสกฤต सम (สม) หรือภาษาบาลี สม; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສະເໝີ (สะเหมี), ภาษาไทลื้อ ᦉᦵᦖᦲ (สเหฺมี), ภาษาเขมร ស្មើ (สฺเมิ); ร่วมรากกับ สม (รากศัพท์ 1)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

เสมอ (คำอาการนาม ความเสมอ)

  1. เท่ากัน, พอกัน, เหมือนกัน
    กรรมการตัดสินให้เสมอกัน ไม่มีใครแพ้ใครชนะ
  2. เพียง, แค่
    ราคาของ 40,000 บาท เห็นจะซื้อไม่ไหว เสมอสัก 30,000 บาท ก็พอจะสู้ได้

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เสมอ (คำอาการนาม การเสมอ)

  1. เข้าข้าง, คาดว่าจะชนะ
    มวยคู่นี้คุณจะเสมอฝ่ายไหน

รากศัพท์ 3

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

เสมอ

  1. ชื่อเพลงหน้าพาทย์เกี่ยวกับอาการเยื้องกราย และการเดินของตัวละครในนาฏกรรมไทย เรียกว่า เพลงเสมอ
    เสมอบาทสกุณี (เสมอตีนนก)
    เสมอนาง
    เสมอมาร

รากศัพท์ 4

แก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

เสมอ

  1. ตลอดไป, บ่อยและเป็นประจำ
    ดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออกเสมอ

ดูเพิ่ม

แก้ไข