ประจำ
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-จำ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-jam |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-cham | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.t͡ɕam˧/(สัมผัส) | |
คำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขคำคุณศัพท์
แก้ไขประจำ
- เฉพาะ
- ตราประจำกระทรวง
- ตราประจำตำแหน่ง
- ที่กำหนดให้มีเป็นปรกติ
- งานประจำปี
- เรียกรถโดยสารที่วิ่งอยู่บนเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งเป็นปรกติ ว่า รถประจำทาง
- เรียกครูหรืออาจารย์ที่สอนและดูแลรับผิดชอบนักเรียนชั้นใดชั้นหนึ่งเป็นปรกติ ว่า ครูหรืออาจารย์ประจำชั้น
- เรียกบัตรที่ออกให้ไว้เฉพาะบุคคลและจะต้องเก็บไว้กับตัวเป็นปรกติ ว่า บัตรประจำตัว
- เรียกลูกจ้างที่จ้างไว้เป็นปรกติ ไม่ใช่ชั่วคราว ว่า ลูกจ้างประจำ
- เรียกผู้ที่มาติดต่อหรือไปมาหาสู่กันเสมอเป็นปรกติ
- ลูกค้าประจำ
- ขาประจำ
- ลักษณะการฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะได้รับดอกเบี้ยเมื่อฝากครบตามเวลาที่กำหนดไว้เรียกว่า ฝากประจำ