อาจารย์
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาสันสกฤต आचार्य (อาจารฺย); เทียบภาษาบาลี อาจริย
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | อา-จาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | aa-jaan |
ราชบัณฑิตยสภา | a-chan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaː˧.t͡ɕaːn˧/(ส) | |
คำพ้องเสียง | อาจาร |
คำนามแก้ไข
อาจารย์
- ผู้สั่งสอนวิชาความรู้ (คำลักษณนาม คน)
- คำที่ใช้เรียกนำหน้าชื่อบุคคลเพื่อแสดงความยกย่องว่ามีความรู้ในทางใดทางหนึ่ง