เกจิอาจารย์

ภาษาไทย

เกจิ +‎ อาจารย์; จากบาลี เกจิ (กรรตุการก พหูพจน์ของ กิญฺจิ, จากกิํ + จิ) + สันสกฤต आचार्य (อาจารฺย)

การแบ่งพยางค์		เก-จิ-อา-จาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gee-jì-aa-jaan
	ราชบัณฑิตยสภา	ke-chi-a-chan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/keː˧.t͡ɕi˨˩.ʔaː˧.t͡ɕaːn˧/^{(สัมผัส)}

เกจิอาจารย์

อาจารย์ผู้รู้บางพวก, อาจารย์ที่เชื่อกันว่ามีความรู้ความสามารถในด้านคาถา อาคมและการปลุกเสก เครื่องราง ของขลัง