ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

เกจิ +‎ อาจารย์; จากภาษาบาลี เกจิ (กรรตุการก พหูพจน์ของ กิญฺจิ, จากกิํ + จิ) + ภาษาสันสกฤต आचार्य (อาจารฺย)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เก-จิ-อา-จาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgee-jì-aa-jaan
ราชบัณฑิตยสภาke-chi-a-chan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/keː˧.t͡ɕi˨˩.ʔaː˧.t͡ɕaːn˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

เกจิอาจารย์

  1. อาจารย์ผู้รู้บางพวก, อาจารย์ที่เชื่อกันว่ามีความรู้ความสามารถในด้านคาถาอาคมและการปลุกเสกเครื่องรางของขลัง