ดูเพิ่ม: ส้อน

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *soːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩬᩁ (สอร), ภาษาลาว ສອນ (สอน), ภาษาไทลื้อ ᦉᦸᧃ (สอ̂น), ภาษาไทดำ ꪎꪮꪙ (สอน), ภาษาไทใหญ่ သွၼ် (สอ̂น), ภาษาไทใต้คง ᥔᥩᥢᥴ (ส๋อ̂น), ภาษาอาหม 𑜏𑜨𑜃𑜫 (สอ̂น์), ภาษาจ้วง son

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์สอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsɔ̌ɔn
ราชบัณฑิตยสภาson
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɔːn˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงศร
สร

คำกริยา แก้ไข

สอน (คำอาการนาม การสอน)

  1. (สกรรม) บอกวิชาความรู้ให้
    ครูสอนหนังสือนักเรียน
  2. (สกรรม) แสดงให้เข้าใจโดยวิธีบอกหรือทำให้เห็นเป็นตัวอย่างเพื่อให้รู้ดีชั่วเป็นต้น
    สอนแม่ไม้มวยไทย
    สอนเย็บปักถักร้อย
    สอนเท่าไรไม่รู้จักจำ
  3. (อกรรม) เริ่มฝึกหัด
    เด็กสอนพูด
    ผู้เป็นอัมพาตต้องมาสอนเดินใหม่
    ไก่สอนขัน
  4. (อกรรม) เริ่มมีผล
    ต้นไม้สอนเป็น

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข