ดูเพิ่ม: ส้อน

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *soːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ສອນ (สอน), คำเมือง ᩈᩬᩁ (สอร), เขิน ᩈᩬᩁ (สอร), ไทลื้อ ᦉᦸᧃ (สอ̂น), ไทดำ ꪎꪮꪙ (สอน), ไทใหญ่ သွၼ် (สอ̂น), ไทใต้คง ᥔᥩᥢᥴ (ส๋อ̂น), อาหม 𑜏𑜨𑜃𑜫 (สอ̂น์), จ้วง son

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์สอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsɔ̌ɔn
ราชบัณฑิตยสภาson
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɔːn˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงศร
สร

คำกริยา

แก้ไข

สอน (คำอาการนาม การสอน)

  1. (สกรรม) บอกวิชาความรู้ให้
    ครูสอนหนังสือนักเรียน
  2. (สกรรม) แสดงให้เข้าใจโดยวิธีบอกหรือทำให้เห็นเป็นตัวอย่างเพื่อให้รู้ดีชั่วเป็นต้น
    สอนแม่ไม้มวยไทย
    สอนเย็บปักถักร้อย
    สอนเท่าไรไม่รู้จักจำ
  3. (อกรรม) เริ่มฝึกหัด
    เด็กสอนพูด
    ผู้เป็นอัมพาตต้องมาสอนเดินใหม่
    ไก่สอนขัน
  4. (อกรรม) เริ่มมีผล
    ต้นไม้สอนเป็น

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข