ดูเพิ่ม: ควี, คัว, คั๊ว, คิ̂ว, คิว, และ คิ้ว

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์คั่ว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkûua
ราชบัณฑิตยสภาkhua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰua̯˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงขั้ว

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡ᩠ᩅᩫ᩶ (ขว็้), ภาษาเขิน ᨡ᩠ᩅᩫ᩶ (ขว็้), ภาษาอีสาน ขั้ว, ภาษาลาว ຂົ້ວ (ข็้ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦃᧉ (โฃ้), ภาษาไทใหญ่ ၶူဝ်ႈ (ขู้ว), ภาษาไทดำ ꪄ꫁ꪺ (ฃั้ว), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜈𑜫 (ขุว์)

คำกริยา แก้ไข

คั่ว (คำอาการนาม การคั่ว)

  1. เอาสิ่งของใส่กระเบื้องหรือกระทะตั้งไฟให้ร้อนแล้วคนไปจนสุกหรือเกรียม
    คั่วถั่ว
    คั่วงา

คำคุณศัพท์ แก้ไข

คั่ว

  1. เรียกของที่คั่วแล้ว
    ข้าวคั่ว
    ถั่วคั่ว

คำนาม แก้ไข

คั่ว

  1. เรียกแกงกะทิชนิดหนึ่งคล้ายแกงเผ็ด แต่มีรสออกเปรี้ยวว่า แกงคั่ว
    แกงคั่วผักบุ้ง
    แกงคั่วมะระ

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

คั่ว (คำอาการนาม การคั่ว)

  1. คอยกิน (ใช้ในการเล่นไพ่ผ่องไทยหรือไพ่ผ่องจีนเป็นต้น)
  2. คบกันอย่างคู่รักมานานแล้ว[1]
    สองคนนี้คั่วกันมาหลายปีก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน
  3. พยายามที่จะเป็นคู่รัก[1]
    เขากำลังคั่วผู้หญิงคนนี้อยู่ อย่าไปยุ่งเชียวนะ
  4. ใกล้ถึงลำดับที่จะได้หรือจะเป็น[1]
    เขาคั่วตำแหน่งอธิบดีอยู่ สิ้นปีนี้ก็คงจะได้เป็น

อ้างอิง แก้ไข

  1. 1.0 1.1 1.2 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 31.