ดูเพิ่ม: ควี, คัว, คั๊ว, คิ̂ว, คิว, และ คิ้ว

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨡ᩠ᩅᩫ᩶ (ขว็้), เขิน ᨡ᩠ᩅᩫ᩶ (ขว็้), อีสาน ขั้ว, ลาว ຂົ້ວ (ข็้ว), ไทลื้อ ᦷᦃᧉ (โฃ้), ไทใหญ่ ၶူဝ်ႈ (ขู้ว), ไทดำ ꪄ꫁ꪺ (ฃั้ว), อาหม 𑜁𑜤𑜈𑜫 (ขุว์)

คำกริยา

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

คั่ว

  1. เรียกของที่คั่วแล้ว
    ข้าวคั่ว
    ถั่วคั่ว

คำนาม

แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

คั่ว (คำอาการนาม การคั่ว)

  1. คอยกิน (ใช้ในการเล่นไพ่ผ่องไทยหรือไพ่ผ่องจีนเป็นต้น)
  2. คบกันอย่างคู่รักมานานแล้ว[1]
    สองคนนี้คั่วกันมาหลายปีก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน
  3. พยายามที่จะเป็นคู่รัก[1]
    เขากำลังคั่วผู้หญิงคนนี้อยู่ อย่าไปยุ่งเชียวนะ
  4. ใกล้ถึงลำดับที่จะได้หรือจะเป็น[1]
    เขาคั่วตำแหน่งอธิบดีอยู่ สิ้นปีนี้ก็คงจะได้เป็น

อ้างอิง

แก้ไข
  1. 1 2 3 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 31.