ดูเพิ่ม: ขัว และ ขิว

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์คั่ว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkûua
ราชบัณฑิตยสภาkhua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰua̯˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงคั่ว

คำนาม

แก้ไข

ขั้ว

  1. ส่วนที่ต่อของก้านดอกไม้ ใบไม้ ผลไม้ และอื่น ๆ

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ขั้ว (คำอาการนาม ก๋ารขั้ว หรือ ก๋านขั้ว)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡ᩠ᩅᩫ᩶ (ขว็้)

ภาษาอีสาน

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับไทย คั่ว, คำเมือง ᨡ᩠ᩅᩫ᩶ (ขว็้), เขิน ᨡ᩠ᩅᩫ᩶ (ขว็้), ลาว ຂົ້ວ (ข็้ว), ไทลื้อ ᦷᦃᧉ (โฃ้), ไทใหญ่ ၶူဝ်ႈ (ขู้ว), อาหม 𑜁𑜤𑜈𑜫 (ขุว์)

คำกริยา

แก้ไข

ขั้ว (คำอาการนาม การขั้ว)

  1. คั่ว, ผัด