ขัว
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ขัว, ภาษาลาว ຂົວ (ข็ว), ภาษาคำเมือง ᨡ᩠ᩅᩫ (ขว็), ภาษาเขิน ᨡ᩠ᩅᩫ (ขว็), ภาษาไทลื้อ ᦷᦃ (โฃ), ภาษาไทดำ ꪄꪺ (ฃัว), ภาษาไทใหญ่ ၶူဝ် (ขูว), ภาษาไทใต้คง ᥑᥨᥝᥴ (โฃ๋ว), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kuo (ขัว)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ขัว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǔua |
| ราชบัณฑิตยสภา | khua | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰua̯˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
ขัว
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xua˨˦/
คำนาม แก้ไข
ขัว
- อีกรูปหนึ่งของ ᨡ᩠ᩅᩫ (ขว็)
ภาษาญ้อ แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ขัว
- สะพาน
ภาษาอีสาน แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ขัว
- สะพาน
คำกริยา แก้ไข
ขัว (คำอาการนาม การขัว)