ก้าน
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ก้าน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâan |
| ราชบัณฑิตยสภา | kan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːn˥˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kaːnꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 幹 (MC kanH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກ້ານ (ก้าน), ภาษาไทใหญ่ ၵၢၼ်ႈ (ก้าน)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kaenz/gaenj
คำนาม แก้ไข
ก้าน
- ส่วนที่ต่อดอก หรือใบ หรือผล กับกิ่งไม้
- เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- ก้านตุ้มหู
- ก้านไม้ขีด
- กระดูกกลางแห่งใบไม้บางอย่าง เช่น มะพร้าว จาก
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ก้าน
ภาษาอีสาน แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kanj (ข้าน-ส่องไฟล่าสัตว์), ภาษาจ้วง ganj (ก้าน)
คำกริยา แก้ไข
ก้าน (คำอาการนาม การก้าน)