ภาษาไทยแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *rwuːlꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩬ᩶ᩁ (รอ้ร), ภาษาอีสาน ฮ้อน, ภาษาลาว ຮ້ອນ (ฮ้อน), ภาษาไทลื้อ ᦣᦸᧃᧉ (ฮ้อ̂น), ภาษาไทใหญ่ ႁွၼ်ႉ (ห๎อ̂น), ภาษาไทดำ ꪭ꫁ꪮꪙ (ฮ้อน), ภาษาอาหม 𑜍𑜨𑜃𑜫 (รอ̂น์), ภาษาแสก รูน, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง lonx (ล้อน) (เมืองหลงอาน), ภาษาจ้วงใต้ lanx/lvanx (ล้าน/ลว้าน) (เมือง Daxin)

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์ร้อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrɔ́ɔn
ราชบัณฑิตยสภาron
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/rɔːn˦˥/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์แก้ไข

ร้อน (คำอาการนาม ความร้อน)

  1. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟเป็นต้น
  2. มีอุณหภูมิสูง
    น้ำร้อน
    อากาศร้อน
  3. กระวนกระวาย
    ร้อนใจ
  4. รีบเร่ง, ช้าอยู่ไม่ได้

คำพ้องความแก้ไข

มีอุณหภูมิสูง

คำตรงข้ามแก้ไข

มีอุณหภูมิสูง