ภาษาไทย

แก้ไข
 
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia
 
อักษรรูนของชาวแองโกล-แซกซัน

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากอังกฤษ rune

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์รูน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงruun
ราชบัณฑิตยสภาrun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ruːn˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

รูน

  1. (อักษร~) ชื่ออักษรที่ใช้เขียนภาษาของกลุ่มชนเจอร์แมนิกโบราณ โดยเฉพาะชาวสแกนดิเนเวียและชาวแองโกล-แซกซัน

ภาษาแสก

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *rwuːlꟲ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ร้อน, คำเมือง ᩁᩬ᩶ᩁ (รอ้ร), อีสาน ฮ้อน, ลาว ຮ້ອນ (ฮ้อน), ไทลื้อ ᦣᦸᧃᧉ (ฮ้อ̂น), ไทดำ ꪭ꫁ꪮꪙ (ฮ้อน), ไทขาว ꪭꪮꪙꫂ, ไทใหญ่ ႁွၼ်ႉ (ห๎อ̂น), ไทใต้คง ᥞᥩᥢᥳ (ห๎อ̂น), พ่าเก ꩭွꩫ် (หอ̂น์), อาหม 𑜍𑜨𑜃𑜫 (รอ̂น์)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

รูน

  1. ร้อน

คำพ้องความ

แก้ไข