ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔalᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน อัน, ลาว ອັນ (อัน), คำเมือง ᩋᩢ᩠ᨶ (อั‍น), เขิน ᩋᩢ᩠ᨶ (อั‍น), ไทลื้อ ᦀᧃ (อัน), ไทดำ ꪮꪽ (อัน), ไทใหญ่ ဢၼ် (อัน), ไทใต้คง ᥟᥢ (อัน), อาหม 𑜒𑜃𑜫 (อน์), จ้วง aen

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

อัน

  1. สิ่ง, ชิ้น
  2. ทะลาย
    อันหมาก
    อันมะพร้าว
  3. คำบอกลักษณะสิ่งของซึ่งโดยปรกติมีลักษณะแบนยาวหรือเป็นชิ้นเป็นแผ่นเป็นต้น

คำลักษณนาม

แก้ไข

อัน

  1. ลักษณนามเรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น
    ไม้อันหนึ่ง
    ไม้ 2 อัน
  2. เวลากำหนดสำหรับชนไก่พักหนึ่ง ๆ

คำสรรพนาม

แก้ไข

อัน

  1. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า
    ความจริงอันปรากฏขึ้นมา

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

อัน

  1. อย่าง
    เป็นอันมาก
    เป็นอันดี

คำอนุภาค

แก้ไข

อัน

  1. ใช้เป็นคำกำกับนามที่เป็นประธาน หรือใช้ขึ้นต้นข้อความต่าง ๆ, ใช้ว่า อันว่า ก็มี
    อันอายุความนั้น ถ้าไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่น ท่านให้มีกำหนดสิบปี
    (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 164 ฉบับเก่า)

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

อัน

  1. รูปแบบอื่นของ ᩋᩢ᩠ᨶ (อั‍น)