อ้น
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອົ້ນ (อ็้น), ภาษาคำเมือง ᩋᩫ᩠᩶ᨶ (อ็้น), ภาษาเขิน ᩋᩫ᩠᩶ᨶ (อ็้น), ภาษาไทลื้อ ᦀᦳᧃᧉ (อุ้น), ภาษาไทใหญ่ ဢူၼ်ႈ (อู้น), ภาษาจ้วง oenj (อ้น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง unj (อุ้น)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | อ้น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ôn |
| ราชบัณฑิตยสภา | on | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔon˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขอ้น (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Rhizomyidae ลำตัวกลมอ้วนป้อมสีนํ้าตาล ตาและหูเล็กมาก ฟันแทะมีขนาดใหญ่เห็นได้ชัด ขาและหางสั้น อาศัยอยู่ใต้ดินหรือโพรงไม้ กินรากไม้ หน่อไผ่ พืช และผลไม้ ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ อ้นใหญ่ [ Rhizomys sumatrensis (Raffles)] อ้นกลาง [ R. pruinosus Blyth (Hodgson)] และอ้นเล็ก [ Cannomys badius Blyth (Hodgson)]