อ้น
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับลาว ອົ້ນ (อ็้น), คำเมือง ᩋᩫ᩠᩶ᨶ (อ็้น), เขิน ᩋᩫ᩠᩶ᨶ (อ็้น), ไทลื้อ ᦀᦳᧃᧉ (อุ้น), ไทใหญ่ ဢူၼ်ႈ (อู้น), จ้วง oenj (อ้น), จ้วงแบบจั่วเจียง unj (อุ้น)
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | อ้น | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ôn |
ราชบัณฑิตยสภา | on | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔon˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขอ้น (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Rhizomyidae ลำตัวกลมอ้วนป้อมสีนํ้าตาล ตาและหูเล็กมาก ฟันแทะมีขนาดใหญ่เห็นได้ชัด ขาและหางสั้น อาศัยอยู่ใต้ดินหรือโพรงไม้ กินรากไม้ หน่อไผ่ พืช และผลไม้ ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ อ้นใหญ่ [ Rhizomys sumatrensis (Raffles)] อ้นกลาง [ R. pruinosus Blyth (Hodgson)] และอ้นเล็ก [ Cannomys badius Blyth (Hodgson)]