อน
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาสันสกฤต अन- (อน-, “ไม่”) หรือภาษาบาลี อน- (“ไม่”)
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] อะ-นะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | à-ná- |
ราชบัณฑิตยสภา | a-na- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔa˨˩.na˦˥./ |
คำกริยาวิเศษณ์แก้ไข
อน
- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ
รากศัพท์ 2แก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ออ-นอ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ɔɔ-nɔɔ |
ราชบัณฑิตยสภา | o-no | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔɔː˧.nɔː˧/(ส) |
คำวิสามานยนามแก้ไข
อน
- อักษรย่อของ อุทัยธานี