ดูเพิ่ม: ขด, ขัด, ขิด, ขีด, ขึด, และ ขุด

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ขูด, ภาษาลาว ຂູດ (ขูด), ภาษาคำเมือง ᨡᩪᨯ (ขูด), ภาษาเขิน ᨡᩪᨯ (ขูด), ภาษาไทลื้อ ᦃᦳᧆᧈ (ฃุ่ด), ภาษาไทดำ ꪄꪴꪒ (ฃุด), ภาษาไทขาว ꪄꪴꪒ, ภาษาไทใหญ่ ၶုတ်ႇ (ขุ่ต), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kvat (ขวาด) หรือ kvet (แขวด)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ขูด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkùut
ราชบัณฑิตยสภาkhut
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰuːt̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ขูด (คำอาการนาม การขูด)

  1. เอาของมีคมเป็นต้นครูด
    เอาช้อนขูดมะพร้าว
    เอาเล็บขูดขี้ผึ้ง
  2. ครูดสิ่งใดสิ่งหนึ่งกับของมีคม
    เอามะพร้าวไปขูดกับกระต่าย

ภาษาคำเมือง แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ขูด (คำอาการนาม ก๋ารขูด หรือ ก๋านขูด)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩪᨯ (ขูด)