อันดับ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອັນດັບ (อันดับ), ภาษาเขมร អណ្ដាប់ (อณฺฎาบ̍)
ในอนุกรมวิธาน ยืมความหมายจากภาษาอังกฤษ order; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภา
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | อัน-ดับ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | an-dàp |
| ราชบัณฑิตยสภา | an-dap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔan˧.dap̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
อันดับ
- ชั้น, ระเบียบ
- พระสงฆ์นั่งตามอันดับ
- ลำดับ
- สอบได้ในอันดับต้น ๆ
- (อนุกรมวิธาน) ระดับอนุกรมวิธานหนึ่ง อยู่ใต้ชั้น (class) และเหนือวงศ์ (family); หน่วยอนุกรมวิธานในระดับดังกล่าว
- (ศาสนาพุทธ) (พระ~) พระลูกวัด (ที่นั่งเรียงกัน)
การใช้ แก้ไข
อันดับอาจเป็นผลพวงมาจากผลงานที่มีการประกวดหรือแข่งขัน เช่น การวิ่ง ๑๐๐ เมตร ชาย อันดับที่ ๑ ได้แก่... เป็นต้น และกลุ่มคำที่ใช้ประกาศผลรางวัลคือ อันดับที่ ๑, อันดับที่ ๒ และ อันดับที่ ๓ คล้ายกลุ่มคำของ ชนะเลิศ คำนี้เป็นคำที่เชื่อมโยงกับคำว่า " ลำดับ " ในลักษณะเหตุการณ์ก่อน-หลัง คือ ลำดับจะมาก่อน และตามหลังด้วยอันดับ เช่น ช่องวิ่งที่ ๑ นาย ก,ช่องวิ่งที่ ๒, นาย ข, ช่องวิ่งที่ ๓ นาย ค และช่องวิ่งที่ ๔ นาย ง เมื่อวิ่งเข้าเส้นชัยแล้ว ผลออกมาเป็น อันดับที่ ๑ คือ นาย ง,อันดับที่ ๒ คือ นาย ก และอันดับที่ ๓ คือ นาย ข เป็นต้น