พับ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *bapᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน พับ, ภาษาลาว ພັບ (พับ), ภาษาคำเมือง ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ), ภาษาเขิน ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ), ภาษาไทลื้อ ᦗᦸᧇ (พอ̂บ), ภาษาไทดำ ꪝꪚꪾ (ป̱ับ, “หนังสือ”), ภาษาไทขาว ꪝꪚꪾ, ภาษาไทใหญ่ ပပ်ႉ (ปั๎ป, “หนังสือพับ”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง paeb, ภาษาจ้วง baeb
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | พับ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | páp |
ราชบัณฑิตยสภา | phap | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰap̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ภัพ |
คำนาม แก้ไข
พับ
คำกริยา แก้ไข
พับ (คำอาการนาม การพับ)
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ทบ
คำคุณศัพท์ แก้ไข
พับ
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pap˦˥/
คำนาม แก้ไข
พับ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ)
คำกริยา แก้ไข
พับ (คำอาการนาม การพับ)