ภาษาไทยแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

ยืมมาจากภาษาจีนเก่า (OC *peŋʔ) หรือภาษาจีนยุคกลาง (MC piᴇŋX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແປ້ງ (แป้ง)

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์แป้ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpɛ̂ɛng
ราชบัณฑิตยสภาpaeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pɛːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนามแก้ไข

แป้ง

  1. สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร
  2. ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า

คำแปลภาษาอื่นแก้ไข

ภาษาญ้อแก้ไข

คำนามแก้ไข

แป้ง

  1. แป้ง