แป้ง
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 餅 (MC pjiengX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແປ້ງ (แป้ง)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | แป้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpɛ̂ɛng |
| ราชบัณฑิตยสภา | paeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɛːŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
แป้ง
- สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร
- ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า
- (ภาษาปาก, สแลง) ยาเสพติดที่เป็นผงขาวอย่างเช่นโคเคนหรือเฮโรอีน
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
สิ่งที่เป็นผงละเอียดที่ใช้เป็นอาหาร
|
ภาษาญ้อ แก้ไข
คำนาม แก้ไข
แป้ง
- แป้ง