แป้ง
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
ยืมมาจากภาษาจีนเก่า 餅 (OC *peŋʔ) หรือภาษาจีนยุคกลาง 餅 (MC piᴇŋX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແປ້ງ (แป้ง)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | แป้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpɛ̂ɛng |
| ราชบัณฑิตยสภา | paeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɛːŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนามแก้ไข
แป้ง
- สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร
- ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
(1)
|
ภาษาญ้อแก้ไข
คำนามแก้ไข
แป้ง
- แป้ง