ลิ้น
ภาษาไทย
แก้ไข
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ลิ้น | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lín |
| ราชบัณฑิตยสภา | lin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lin˦˥/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *liːnꟲ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ລີ້ນ (ลี้น), คำเมือง ᩃᩥ᩠᩶ᨶ (ลิ้น), ไทลื้อ ᦟᦲᧃᧉ (ลี้น), ไทใหญ่ လိၼ်ႉ (ลิ๎น), อาหม 𑜎𑜢𑜃𑜫 (ลิน์), ปู้อี linx, จ้วง linx, แสก ลีน; เทียบเบดั้งเดิม *liːnᴮꟲ²
คำนาม
แก้ไขลิ้น
- อวัยวะที่อยู่ในปาก มีหน้าที่ (1) กลั้วอาหารให้เข้ากันแล้วส่งลงในลำคอ (2) ช่วยในการออกเสียง (3) ให้รู้รส, ลิ้นสัตว์บางจำพวกเช่นจำพวกที่มีขน ใช้ลิ้นเลียขนเลียแผลเพื่อทำความสะอาดได้
- (ในเชิงเปรียบเทียบ) ส่วนของสิ่งต่าง ๆ มักมีรูปแบน ยาวหรือกลม ที่อยู่ภายใน ก็มี ที่อยู่ภายนอก ก็มี ที่เป็นชั้นอยู่ภายในยกถอดออกได้ ก็มี
- ลิ้นหีบ
- ลิ้นลุ้ง
- ลิ้นของปี่
- ลิ้นเชี่ยนหมาก
- ลิ้นกล่องอาหาร
- อุปกรณ์สำหรับปิดเปิดให้สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่นอากาศ น้ำ เป็นต้น หยุดการเคลื่อนที่ผ่าน หรือเคลื่อนที่ผ่านไปได้
- (ภาษาปาก, ร้อยกรอง) การพูด, ถ้อยคำ
- ไม่เชื่อลิ้นเจ้าแล้วนะแก้วตา
คำพ้องความ
แก้ไข- (อวัยวะ): ดูที่ อรรถาภิธาน:ลิ้น