ລີ້ນ

ภาษาลาว

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *liːnꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลิ้น, ภาษาไทลื้อ ᦟᦲᧃᧉ (ลี้น), ภาษาไทขาว ꪩꪲꪙꫂ (ลิน²), ภาษาไทใหญ่ လိၼ်ႉ (ลิ๎น), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜃𑜫 (ลิน์), ภาษาปู้อี linx, ภาษาจ้วง linx, ภาษาแสก ลีน

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [liːn˥˨]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [liːn˧˦]
• การแบ่งพยางค์: ລີ້ນ
• สัมผัส: -iːn

คำนาม

ລີ້ນ • (ลี้น)

1. ลิ้น