เปิด
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເປີດ (เปีด) หรือ ປືດ (ปืด), ภาษาคำเมือง ᨸᩨ᩠ᨯ (ปืด), ภาษาไทลื้อ ᦔᦹᧆ (ปืด), ภาษาไทใหญ่ ပိုတ်ႇ (ปึ่ต), ภาษาพ่าเก ပုတ် (ปุต์), ภาษาอาหม 𑜆𑜤𑜄𑜫 (ปุต์)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เปิด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpə̀ət |
| ราชบัณฑิตยสภา | poet | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɤːt̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยาแก้ไข
เปิด (คำอาการนาม การเปิด)
- ทำให้สิ่งที่ปิดอยู่เผยออก
- เปิดประตู
- ทำให้เครื่องยนต์กลไกทำงาน, ตรงข้ามกับ ปิด
- เปิดวิทยุ
- เปิดพัดลม
- ทำพิธีเป็นประเดิมเพื่อดำเนินกิจการงานหรือให้ใช้ได้เป็นต้น
- เปิดร้านใหม่
- เปิดถนน
- เปิดสมาคม
- (ภาษาปาก) หนี
- ผู้ร้ายเปิดไปไกลแล้ว