เลีย
ดูเพิ่ม: เลย
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *liəᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.lwiəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເລຍ (เลย), ภาษาคำเมือง ᩃ᩠ᨿᩮ (ลเย), ภาษาไทลื้อ ᦵᦟ (เล), ภาษาไทดำ ꪩꪸ (ลย̂), ภาษาไทใหญ่ လေး (เล๊), ภาษาไทใต้คง ᥘᥥᥰ (เล๊), ภาษาอาหม 𑜎𑜦 (เล), ภาษาจ้วง riz, ภาษาจ้วงแบบหนง liz,ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง liz
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | เลีย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | liia |
ราชบัณฑิตยสภา | lia | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lia̯˧/(สัมผัส) |
คำกริยา
แก้ไขเลีย (คำอาการนาม การเลีย)
- แลบลิ้นกวาดบนสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
- เลียริมฝีปาก
- หมาเลียแผล
- แมวเลียขน
- เรียกอาการของความร้อนหรือสิ่งที่เป็นเปลว เช่นไฟที่แลบออกมากระทบสิ่งใดแล้วทำให้สิ่งนั้นไหม้ แห้ง หรือซีดเผือดไป
- ผ้าถูกแดดเลียสี
- ฝาบ้านถูกไฟเลียเป็นรอยไหม้
- เรียกผมตอนเหนือท้ายทอยของเด็กอ่อนที่นอนพลิกตะแคงตัวยังไม่ได้ มีลักษณะแหว่งเป็นแถบยาวตามขวาง คล้ายมีอะไรมากัดแทะไปว่า ถูกผ้าอ้อมเลีย หรือ ผ้าอ้อมกัด
- (ภาษาปาก, สแลง) ประจบประแจงด้วยอาการดูประหนึ่งว่าเป็นอย่างสุนัขเลียแข้งเลียขาเพื่อให้นายรัก
- ลุกเป็นไฟ! ส.ว. ด่า ส.ส. ขี้ข้าโจร ก่อนเจอสวนกลับเลียรองเท้าทหาร