สุนัข
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี สุนข; เทียบภาษาสันสกฤต शुनक (ศุนก)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | สุ-นัก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sù-nák |
ราชบัณฑิตยสภา | su-nak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /su˨˩.nak̚˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
สุนัข (คำลักษณนาม ตัว)
- (สุภาพ) หมา (มักใช้เป็นทางการ)
- สุนัขตำรวจ
คำประสม แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
หมา — ให้ดูที่ หมา