สุนัข
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากบาลี สุนข; เทียบสันสกฤต शुनक (ศุนก)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | สุ-นัก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sù-nák |
| ราชบัณฑิตยสภา | su-nak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /su˨˩.nak̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขสุนัข (คำลักษณนาม ตัว)
- (สุภาพ) หมา (มักใช้เป็นทางการ)
- สุนัขตำรวจ
ลูกคำ
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไขหมา — ให้ดูที่ หมา